به گزارش مشرق، « آقا بالا رمضانی» در اوایل انقلاب ، زمانی که گروهک های ضداتقلاب در کردستان آشوب می کردند ، به دست یکی از این دار و دسته های جنایت کار ، موسوم به « کومله» *اسیر شد. وی خاطرات تکان دهنده ای از ایام اسارت خود به دست ضد انقلاب نقل کرده است که یکی از هولناک ترین آن ها به این شرح است:

یک بار چند نفر از ما را برای دیدن عروسی دختر یکی از سرکردگان کومله بردند. پس از مراسم، آن عروس شیطان صفت گفت: «باید برام قربانی کنین تا به خونه شوهر برم.» دستور داده شد قربانی‌ها را بیاورند. شش نفر از مقاوم‌ترین بچه‌های بسیج اصفهان که حداکثر سنشان شاید 14 سال نمی‌شد را آوردند و تک‌تک از پشت سر، سر بریدند. آن برادران مانند مرغ سر بریده پرپر می‌زدند و آنها شادی و هلهله می‌کردند.
اما این پایان ماجرا نبود. آن دختر دوباره تقاضای قربانی کرد و این بار شش سپاهی، چهار ارتشی و دو روحانی را آوردند که این عزیزان هدیه دوستان، اقوام و آشنایان بودند، این دوازده نفر را نیز سر بریدند.
من و عده دیگری از برادران که آنها ما را برای تماشا برده بودند، به حالت بی‌هوشی و اغماء افتادیم و ما را به زندان برگرداندند. اما شنیدیم که تا پایان مراسم عروسی، 16 نفر دیگر از رزمندگان را نیز در جاهای مختلف قربانی هوسرانی شیطانی خود کرده و سر بریدند.

کومله ( کومه له) نام یکی از گروهک های ضدانقلاب با مرام مارکسیستی می باشد که در اوایل انقلاب اسلامی به مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی پرداخت و جنایات بی شماری را در حق پاسداران انقلاب اسلامی و خادمان نظام برخاسته از انقلاب مرتکب شد.

برگرفته شده از:

الف

علامه اميني تعريف كرده است كه: «مدتها فكر مي كردم كه خداوند چگونه «شمر»(ملعون) را عذاب مي كند؟ و جزاي آن تشنه لبي و جگر سوختگي حضرت سيدالشهدا(ع) را چگونه به او مي دهد؟ تا اين كه شبي در عالم رويا ديدم

صدای شیعه: محمدمهدي جعفري؛ عضو هيئت علمي دانشگاه علوم حديث با اشاره به اينکه سيدرضي با تدوين نهج‌البلاغه، فصاحت و بلاغت کلام اميرالمؤمنين (ع) را مورد بررسي قرار داده است، بيان داشت: هدف سيد رضي از تأليف نهج‌البلاغه جمع‌آوري احاديث در يک موضوع فقهي يا تاريخي نبوده است؛ بلکه او گزيده‌اي از سخنان اميرالمؤمنين (ع) را که از نظر زيبايي‌شناسي زيباتر و از نظر بلاغت و فصاحت، بليغ‌تر بوده را جمع‌آوري کرده است.

واقعة والاي ظهور، با سخنان امام مهدي(ع) در بين ركن و مقام آغاز مي‌گردد. سيوطي از امام محمد باقر(ع) روايت كرده است: «مهدي شب‌هنگام در مكه ظهور كند؛ در حالي كه پرچم، پيراهن، شمشير، نشانه‌ها، نور و بيان رسول خدا(ص) همراه اوست. چون نماز عشا را بخواند با صداي بلند ندا دهد...