1- آگاهانه سخن بگوئیم:
«لا تقف مالیس لک به علم» (اسراء/ 36) از آنچه بدان آگاهی نداری پیروی نکن.
2- نرم و ملایم سخن بگوئیم:
«فقولا له قولاً لیناً لعلّه یتذکّر او یخشی» (طه/ 44) اما به نرمی با او سخن بگوئید باشد که متذکر شود یا از خدا بترسد.
3- گفتار خود را با عمل همراه کنیم:
«لم تقولون ما لا تفعلون» (صفّ/ 3) چرا سخن می گویید که عمل نمی کنید.
4- منصفانه سخن بگوئیم:
«واذا قلتم فاعدلوا» (انعام/ 152) و هنگامی که سخن می گویید عدالت را رعایت نمائید.
5- بر طبق حق سخن بگوئیم:
«قولوا قولاً سدیداً» (احزاب/ 70) همیشه به حق و ثواب سخن بگویید.
6- با نرمی سخن بگوئیم:
«فقل لهم قولاً میسوراً» (اسراء / 28) با گفتار نرم و آمیخته با لطف با آنها سخن بگوئید.
7- بلیغ سخن بگوییم:
«وقل لهم فی انفسهم قولاً بلیغا» (نساء/ 63) و با بیانی رسا نتایج اعمالشان را به آنها گوشزد نما.
8- فصیح سخن بگوئیم:
«و اخی هارون هو افصح منّی لساناً فارسله معی» (قصص/ 34)
و برادرم هارون زبانش از من فصیح تر است او را همراه من بفرست تا یاور من باشد.
9- بطرز نیکو سخن بگوئیم:
«قولوا للناس حسنا» (بقره/ 83) به مردم نیکو سخن بگوئید.
10- بطرز نیکوتر سخن بگوئیم:
«قل لعبادی یقولوا التی هی احسن» (اسراء/ 53) به بندگانم بگو سخنی بگوئید که بهترین باشد.
11- کریمانه سخن بگوئیم:
«وقل لهما قولاً کریما» (اسراء / 23) گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو.
12- بطرز شایسته سخن بگوئیم:
«وقولوا لهم قولاً معروفاً» (نساء/ 8) و با آنان بطور شایسته سخن بگوئید.
13- پاکیزه سخن بگوئیم:
«و هدوا الی الطیب من القول» (حج / 24) و بسوی سخنان پاکیزه هدایت می شوند.
14- مردم را بسوی خدا دعوت کنیم:
«و من احسن قولاً ممّن دعا الی الله و عمل صالحاً» (فصّلت/ 33) چه کسی خوش گفتار تر است از آنکه مردم را بسوی خدا و عمل صالح دعوت می کند.